Rafel Bestard (Palma de Mallorca, Spanje, 1967) over zijn werk: 'Er is geen twijfel over het feit dat er een wereld is buiten onze gedachten, die we alleen maar kennen door middel van onze ervaringen. Ervaringen zoals waarnemingen die we opdoen middels onze zintuigen. Maar ook kennis, geheugen, fantasie, imaginatie, dromen… Conformisme beperkt onze ervaringen in het alledaagse leven, maar vanbinnen is het besef dat er een wereld buiten ons is. De wereld waar wij gevangen in zitten.
Ik wil met mijn schilderijen iets onthullen en betekenis geven aan de steeds complexere wereld waarin we leven. Mijn werk verkent de relatie tussen fusie en fundamentele tegenstellingen: licht en schaduw, liefde en dood. Door het gebruik van een schildertechniek in traditie van oude meesters en invloeden zoals de filosofie van Bachelard en de films van Kobayashi, komen nieuwe representaties van eeuwige kwesties aan het licht.'
Er spreekt een verontrustende schoonheid uit de schilderijen van Bestard. Erotiek gaat hand in hand met humoristische knipogen en in het alledaagse zien we tegelijkertijd de kracht van het verlangen en de frustraties van een fragiel beest, gevoelig en geïsoleerd. Een dode vogel sluit onze mond. Stilte. We staan alleen voor het schilderij. (Albert Lladó, kunstcriticus, Barcelona)