“Ik gebruik beelden uit het gewone alledaagse en probeer met minieme middelen vertedering op te roepen zonder sentiment, en verholen humor zonder schaterlach.”
Nico Heilijgers (Utrecht, 1964) studeerde aan de Academie Minerva te Groningen, waar hij les had van kunstenaars als Matthijs Röling en Diederik Kraaijpoel.
De beheersing van de techniek werd hier een belangrijk onderdeel van zijn werk. De schilderijen van Heilijgers kenmerken zich door esthetiek, harmonie en sfeer, waarbij het ongrijpbare, het onbenoembare – noem het poëzie – het beeld verheft boven de eenvoudige voorstelling.
De schilderijen van Nico Heilijgers zijn wat onderwerp en uitwerking betreft sterk beïnvloed door de traditionele schilderkunst. Hij schuwt niet zo nu en dan een knipoog naar de kunstgeschiedenis te geven door verwijzingen naar prominente voorgangers in de voorstelling te verwerken. In zijn stillevens maakt hij gebruik onderwerpen die dit genre kenmerken: frisse citroenen, rondborstige granaatappels, apothekersflesjes.
De voorwerpen worden zodanig geschilderd dat ze als object niet direct van belang zijn, maar wel als op zichzelf staande kleurvlakken of accenten. Abstracte waarden als vorm, kleur, ritme en materiaal bepalen uiteindelijk het schilderij.
De laatste jaren zijn de composities vereenvoudigd door minder elementen af te beelden en worden grote vlakken leeg gelaten. Zo wordt spanning opgebouwd. De kleuren zijn helderder geworden en op een lossere en snellere manier aangebracht.
Recent heeft de kunstenaar zich ook toegelegd op landschappen en stadsgezichten. Deze zijn grofweg in twee groepen te verdelen. Enerzijds zijn er de stads- en straattaferelen, waarin mensen en ook dieren een belangrijke rol spelen. Anderzijds zijn er afbeeldingen van natuurlijke landschappen, ruïnes, archeologische opgravingen en dergelijke, waarbij de abstracte benadering van vlakverdeling en lichtval de boventoon voert. Het landschap wordt een stilleven.
De bewondering die Heilijgers heeft voor de impressionisten is hierin voelbaar. Voor hem vertegenwoordigen zij de essentie van het schilderen in hun behandeling van het licht en de wijze waarop dit met kleur wordt weergegeven.