“Het is een complexe theorie die ik dan in één plaatje wil vangen.”
Het zijn geen vanzelfsprekende beelden, die Ger Eikendal (Groningen, 1954) schildert. Vervallen gebouwen met hun voeten in het water, half afgescheurde affiches en grote industriële complexen bevolken zijn doeken. Zijn werk gaat over thema’s met een maatschappelijk relevante inhoud. Dat kunnen complexe politieke theorieën zijn of algemene, alledaagse gebeurtenissen. Met het verbeelden van een ME’er met een schild waarop ‘Coca Cola’ staat of van het Vrijheidsbeeld in New York omgeven door een olieraffinaderij laat de schilder zijn eigen kritische mening over deze onderwerpen horen.
Het was al vroeg duidelijk dat Ger Eikendal een talent had voor tekenen. Hij studeerde in Groningen aan de lerarenopleiding maatschappijleer met als bijvak tekenen. Hier komt zijn grote interesse in de politiek al naar voren en zijn wil om de wereld een kritische visie op politieke en maatschappelijke toestanden te tonen.
Uiteindelijk richtte hij zich volledig op het tekenen en ging hij eens per week naar het atelier van collega Gerrie Wachtmeester van wie hij het technisch en ambachtelijk schilderen leerde. Wachtmeester introduceerde Eikendal bij Galerie Mokum en pas toen kreeg de kunstenaar naar eigen zeggen echt vertrouwen in zijn werk.
Door het observeren van de werken van Eikendal, sta je even stil bij de contemporaine politieke en maatschappelijke onderwerpen die spelen in onze maatschappij. De kunstenaar voelt zich aangetrokken tot de Duitse stroming van het ‘kritisch realisme’ uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Zij wilde met provocerende beelden de mensen confronteren en meer politiek en sociaal bewust maken.
Ook Eikendal wil met zijn schilderen de kloof tussen maatschappij en kunst verkleinen en zijn thema’s en symboliek leesbaar maken voor het brede publiek. Hij probeert zo mensen bewust te maken van hun omgeving en vindt het dus belangrijk om bereikbaar te blijven voor beschouwers: “Ik probeer in een herkenbare symboliek iets te vertellen. Ik zou mijn doel voorbijstreven wanneer er boekwerken nodig zijn om mijn schilderijen te begrijpen”.
De titel vormt een belangrijk onderdeel van het schilderij en geeft richting aan de betekenis van de voorstelling. Deze is zodanig geformuleerd dat er voldoende ruimte overblijft voor een eigen interpretatie. Vervallen gebouwen zijn vaak te zien op het werk van Eikendal, met name Italiaanse architectuur. Deze gebouwen vind je meer in Italië dan in Nederland. Je vindt er prachtige architectuur, vergane glorie en de tragiek van verwaarlozing en verval. Dit alles vormt een grote bron van inspiratie.