Rietman benadert zijn onderwerpen vaak vanuit een onverwachte invalshoek. Zoeken naar een gek beeld, een vreemd onderwerp; dat is wat in zijn werk veel aandacht krijgt. Door hedendaagse onderwerpen te kiezen en deze vervolgens met veel aandacht voor detail te schilderen, ontstaat er een spanningsveld tussen een vertrouwd, alledaags beeld enerzijds en het vervreemdende en/of ongemakkelijke gevoel anderzijds, gevoed door de lading die het onderwerp heeft. Alledaagse objecten krijgen net zoveel aandacht als klassieke stillevens. ‘Dit korte moment van verwarring vind ik een interessante ervaring’, aldus Rietman. In zijn latere werk speelt hij met dit spanningsveld.
Hoewel de schilder onder de noemer ‘realisten’ valt, voegt hij daar liever aan toe: ‘Als schilder manipuleer je de realiteit altijd in meer of mindere mate: je ensceneert, laat weg of voegt toe en geeft het geheel een andere sfeer of extra lading. Dat is in mijn werk vaak stilte en vervreemding. Een echte realist gaat gewoon zitten op een krukje en ademt alleen.’
Er verschijnt een publicatie bij de tentoonstelling onder dezelfde titel uitgegeven door WBooks.
